Po wieczorze spędzonym w operze grupa arystokratów ludzi zbiera się w rezydencji jednego z małżeństw, żeby zjeść razem kolację. Kiedy posiłek dobiega końca, przenoszą się do pokoju muzycznego, gdzie odkrywają, że wszyscy służący zniknęli. Oni sami natomiast, z niewyjaśnionych powodów nie mogą wydostać się z domu. W ciągu kolejnych kilku dni, odcięci od świata zewnętrznego, zmuszeni są stoczyć walkę o przetrwanie. Z czasem odrzucają wszelkie reguły i normy społeczne, które pielęgnowali przez lata.
Jeden z najwybitniejszych twórców filmowego surrealizmu Luis Buñuel (Dyskretny urok burżuazji, Mroczny przedmiot pożądania) przedstawia mroczną, słodko-gorzką satyrę na klasę próżniaczą. W swoim nieoczywistym, poddającym się wielu interpretacjom filmie reżyser ukazuje konwenanse i dobre maniery jako coś niezgodnego z ludzką naturą. Bohaterowie opowieści są swego rodzaju niewolnikami własnego, zakłamanego świata. Doskonale skonstruowana fabuła, oryginalny scenariusz, niezwykła warstwa wizualna oraz sugestywny, oniryczny klimat to główne wyróżniki kameralnego obrazu twórcy Piękności dnia. W główne role wcielili się: Silvia Pinal (Strzelby dla San Sebastian), Enrique Rambal (Quién mató al abuelo?), Jacqueline Andere (Kobieta ze stali) oraz Claudio Brook (Licencja na zabijanie). Produkcja była nominowana do canneńskiej Złotej Palmy. |
